Złe decyzje

Życie niejednokrotnie stawia człowieka przed wyborami. I niejednokrotnie ten człowiek wybiera źle…Te słowa najprościej podsumowują debiut pisarski Catherine Steadman, angielskiej aktorki, która postanowiła spróbować swoich sił na polu literatury. 

Erin i Mark to młodzi, zakochani w sobie ludzie. Są tuż przed ważnym wydarzeniem w ich życiu: ślubem. Erin jest reporterką, aktualnie pracuje nad filmem dokumentalnym o trójce osadzonych więźniów. Mark to ekonomista i bankier. Para ma piękny dom w Londynie, oddaje się swoim pasjom, planuje wspólną przyszłość. Wydaje się, że ich życie to idylla. Niestety na gładkiej tafli pojawia się pierwsza rysa – Mark traci pracę i przez dłuższy czas nie może znaleźć nowej. Wystawne wesele, trzytygodniowa podróż poślubna i całe zaplanowane życie stają pod znakiem zapytania. Kolejna rysa pojawia się podczas podróży po ceremonii zaślubin, skróconej ze względów finansowych. Młodzi, nurkując, trafiają na porzuconą, tajemniczą torbę. Ich ciekawość wygrywa: w środku znajdują sporo kosztownych, a zarazem niebezpiecznych przedmiotów. Erin i Mark stają przed decyzją: postąpić moralnie, oddać torbę i egzystować na niższej stopie życiowej, czy zapewnić sobie spokojną przyszłość dzięki cudzej własności, wciąż jednak oglądając się za siebie?

Początek książki jest naprawdę dobry, wręcz hipnotyzujący. Czytelnik ma cichą nadzieję, że dalsza część również taka będzie. Niestety, po kilkunastu stronach ta nadzieja okazuje się płonna. „Pod wodą” daje się poznać jako przeciętny thriller. Owszem, dobry, ale znika gdzieś ta początkowa iskra, a jej miejsce zajmują niezbyt wciągające opisy dnia codziennego dwojga bohaterów: planowanie ceremonii ślubnej, przygotowania Erin do kręcenia dokumentu, zawodowe rozterki Marka… Finał historii również nie należy do spektakularnych, a zanim nastąpi, w fabule – utrzymanej w sensacyjno-przygodowym, momentami wręcz przesadzonym tonie – można odnaleźć kilka nieścisłości. 

Warto być jednak czytelnikiem, który szuka walorów nawet w przeciętnej książce. Sama opowieść jest dość ciekawa. Sprawia wrażenie jedynie „nieoszlifowanej”, co może mieć związek z faktem, że autorka stoi dopiero na początku pisarskiej drogi. Dodatkowo ta historia, mimo że sensacyjno-przygodowa, ma także głębszą wymowę: pokazuje, co z człowiekiem robi chciwość, a także podkreśla, że życie nie szczędzi nam sytuacji, w których zmuszeni będziemy dokonać wyborów, czasem wręcz bez dobrego wyjścia, niczym w antycznej tragedii. Interakcje między Erin i Markiem, dwojgiem bliskich sobie ludzi, ukazane od strony psychologicznej także są zaletą tej powieści. Zajmującym zabiegiem okazały się również wtrącenia dotyczące zawodowych działań Erin. To trzy historie więźniów – dwóch kobiet i jednego mężczyzny – z ich lękami, marzeniami, nadziejami na normalne życie po opuszczeniu murów zakładów karnych. Historie, w które wplecione zostały także bardziej ogólne społeczne problemy. 

Debiut pisarski Catherine Steadman stanowi więc całkiem ciekawą, choć nierówną opowieść. Po hipnotyzującym wstępie w fabułę wdziera się sporo przegadanych wątków, które spowalniają akcję. Finał może zaskoczyć jedynie czytelników mniej wprawionych w gatunkowym boju. Wierni sympatycy kryminału z podobnym rozwiązaniem historii spotkali się już niejednokrotnie. Niemniej jednak autorka wydaje się mieć potencjał. Jest więc nadzieja, że kolejna powieść Steadman okaże się w całości tak pasjonująca, jak początek jej debiutu.

Udostępnij