Utracone życie. Kolejne spotkanie z Nastią Kamieńską

Z bohaterami serii i powieściami, w których występują, jest jak z serialami: najlepszy jest zazwyczaj pierwszy sezon, kolejne zaś to odcinanie kuponów. Po jakimś czasie autorom zwyczajnie nie starcza dobrych pomysłów na kolejne fabuły. Na szczęście od tej reguły są wyjątki. Należy do nich cykl książek o Nastii Kamieńskiej pióra Aleksandry Marininy.

Tym razem w Moskwie dochodzi do zabójstwa dwójki pracowników popularnego telewizyjnego show, którzy giną w eksplozji samochodu. Niedługo później o swoje życie, choć nieco z innych powodów, zaczyna obawiać się prezenter tego programu Aleksander Ułanow. Dostaje anonim, w którym ktoś donosi, że żona zleciła jego zabójstwo. Sprawa zostaje przydzielona Kamieńskiej, która ma pełne ręce roboty. Równolegle zostaje bowiem włączona do kilku innych, nie mniej zagmatwanych śledztw. W domu psychoanalityka Gotowczyca dochodzi do włamania, a kilka dni później jego żona, deputowana Dumy, zostaje zamordowana. Na dodatek wypływa sprawa pewnej wróżbitki, którą prowadzi dobra przyjaciółka Kamieńskiej, Tatiana Obrazcowa. Choć nic nie wskazuje, by śledztwa mogły się łączyć, Nastia i Tania wspólnymi siłami postanawiają wyjaśnić tajemnicze śmierci. Pytanie: jakim kosztem?

Oczywiście jak w każdej powieści autorstwa Aleksandry Marininy intryga jest bardzo skomplikowana, a wyjaśnienie długie, zawiłe i jak zawsze składające się w logiczną całość. W książkach Marininy najbardziej lubię właśnie to, że pisarka mimo nagromadzenia trupów i wielowątkowości stara się nie przeszarżować. Zbrodnie, które w swoich śledztwach rozwiązuje Kamieńska, mają najprostsze motywy: zwyczajne ludzkie namiętności. I chociaż wydawać by się mogło, że na dłuższą metę taki schemat fabularny szybko się wyczerpie, tak się nie dzieje. Zwłaszcza w powieści „Śmierć nadeszła wczoraj Marininie udaje się ograć stereotypowe motywy i wywrócić na nice życie bohaterów. Jak się okazuje, nic nie jest ani białe, ani czarne, a raz powzięte decyzje mają swoje konsekwencje. Często nieodwracalne, co wybrzmiewa w słowach jednej z postaci, która choć nie zginęła, bezpowrotnie utraciła swoje życie: 

Wszystko stało się niepotrzebne i nieciekawe. Jutro dla mnie nie istnieje, bo śmierć nadeszła przecież wczoraj.

W nowej książce rosyjskiej pisarki najbardziej zaskoczyło mnie to, co dzieje się z samą Kamieńską. W innych tomach serii też dopadały ją kłopoty osobiste, ale nie miało to aż takiego wpływu na rozwój postaci jak tutaj. Tym razem na włosku zawisło małżeństwo Nastii z Czistiakowem. Kamieńska przeżywa wewnętrzny konflikt, zastanawiając się, czy porozmawiać o swoich rozterkach z mężem. Im dłużej to rozważać, tym bardziej oddala się od Loszy. I chociaż Czistiakow nadal Nastię kocha, mówi dość. Kamieńska już nie wyłga się pracą, skomplikowanym śledztwem czy uporczywym bólem pleców. Mąż stawia sprawę na ostrzu noża, a Kamieńska będzie się musiała poważnie natrudzić, żeby odzyskać jego zaufanie. Czy jej się uda? Mam nadzieję, że niebawem się przekonam. Z niecierpliwością czekam na kolejne części z serii o Nastii Kamieńskiej, bo jak się okazuje: książki Marininy to zawsze dobry wybór.

Udostępnij