Zanim zasnę
Christine ma wątpliwości
"Zanim zasnę" to debiutancki thriller J.S. Watson. Książka podbiła świat anglojęzycznej sensacji, a prawa do ekranizacji zakupił już Ridley Scott. Powieść ukazała się nakładem Wydawnictwa Sonia Draga.
Co rano budzę się w obco wyglądającym pokoju.
Co rano patrzę w lustro i widzę obcą twarz.
Co rano mężczyzna, przy którego boku otwieram oczy, mówi mi, że jest moim mężem.
Musi mi codziennie przypominać, że miałam wypadek.
Że mój mózg nie potrafi tworzyć nowych wspomnień
Że żyję w ten sposób od dwudziestu lat…
Wspomnienia nas definiują.
Wyobraź więc sobie, że tracisz je za każdym razem, kiedy zapadasz w sen.
Zapominasz, jak się nazywasz, kim jesteś.
Nie pamiętasz wydarzeń z przeszłości, nie rozpoznajesz ludzi, których kochasz – wszystko to znika w ciągu jednej nocy.
A jedyna osoba, której ufasz być może mówi ci jedynie połowę prawdy…
Christine budzi się co rano w obcym łóżku u boku obcego mężczyzny. W lustrze widzi twarz nieznajomej kobiety, dużo starszej od niej. I co rano się dowiaduje, że to jej twarz, jej mąż, jej łóżko. Że przed dwudziestu laty na skutek wypadku straciła zdolność zapamiętywania. Co rano przeżywa wstrząs, co rano musi się z nim godzić. Jej życie wydaje się tragicznie proste.
Powoli jednak okazuje się, że ta prostota jest pozorna. Że Christine ma na przykład swojego neurologa, o którym nie wie jej mąż, że prowadzi pamiętnik, dzięki któremu może częściowo zapełnić luki w pamięci. Kobietę zaczyna niepokoić jej całkowita zależność od męża. Okazuje się, że ma jakieś inne wspomnienia niż te, które co rano pieczołowicie mąż odtwarza. Christine zaczyna stawiać nowe pytania – jak wyglądał jej wypadek, dlaczego nie mają dzieci, co się stało z jej przyjaciółką. Im bardziej się zbliża do prawdy, tym bardziej niewiarygodna się ona staje.
Co rano budzę się w obco wyglądającym pokoju.Co rano patrzę w lustro i widzę obcą twarz.
Co rano mężczyzna, przy którego boku otwieram oczy, mówi mi, że jest moim mężem.
Musi mi codziennie przypominać, że miałam wypadek.
Że mój mózg nie potrafi tworzyć nowych wspomnień
Że żyję w ten sposób od dwudziestu lat…
Wspomnienia nas definiują.
Wyobraź więc sobie, że tracisz je za każdym razem, kiedy zapadasz w sen.
Zapominasz, jak się nazywasz, kim jesteś.
Nie pamiętasz wydarzeń z przeszłości, nie rozpoznajesz ludzi, których kochasz – wszystko to znika w ciągu jednej nocy.
A jedyna osoba, której ufasz być może mówi ci jedynie połowę prawdy…
Christine budzi się co rano w obcym łóżku u boku obcego mężczyzny. W lustrze widzi twarz nieznajomej kobiety, dużo starszej od niej. I co rano się dowiaduje, że to jej twarz, jej mąż, jej łóżko. Że przed dwudziestu laty na skutek wypadku straciła zdolność zapamiętywania. Co rano przeżywa wstrząs, co rano musi się z nim godzić. Jej życie wydaje się tragicznie proste.
Powoli jednak okazuje się, że ta prostota jest pozorna. Że Christine ma na przykład swojego neurologa, o którym nie wie jej mąż, że prowadzi pamiętnik, dzięki któremu może częściowo zapełnić luki w pamięci. Kobietę zaczyna niepokoić jej całkowita zależność od męża. Okazuje się, że ma jakieś inne wspomnienia niż te, które co rano pieczołowicie mąż odtwarza. Christine zaczyna stawiać nowe pytania – jak wyglądał jej wypadek, dlaczego nie mają dzieci, co się stało z jej przyjaciółką. Im bardziej się zbliża do prawdy, tym bardziej niewiarygodna się ona staje.
Zanim zasnę
J.S. Watson
Przekład: Ewa Penksyk-Kluczkowska
Wydawnictwo Sonia Draga
Premiera: 18 kwietnia 2012
Liczba stron: 408
/mat.wyd./
J.S. Watson
Przekład: Ewa Penksyk-Kluczkowska
Wydawnictwo Sonia Draga
Premiera: 18 kwietnia 2012
Liczba stron: 408
/mat.wyd./