Lubicie kryminały retro? Jeśli tak, powinniście przeczytać artykuł "Śladem retrozbrodni" autorstwa Katarzyny Wajdy - może odkryjecie, że któregoś autora w swoich czytelniczych poszukiwaniach pominęliście?
Autorka artykułu zamieszczonego na portalu dwutygodnik.com nie tylko wymienia polskich autorów kryminałów retro i dosyć szczegółowo opisuje ich powieści; analizuje również sposób kreacji fabuły i bohaterów. Warto więc zapoznać się z tym tekstem, by przekonać się, czy aby na pewno wiemy wszystko o polskim kryminale retro.
Fragment:
Przepis na kryminał retro pozornie jest prosty: czas – przeszłość mniej lub bardziej odległa, najlepiej międzywojnie, miejsce – miasto (preferowane multikulturowe), bohater – wyrazisty, niepokorny, raczej á la Marlowe niż Poirot. I oczywiście interesująca zagadka, najlepiej mroczna, z większą lub mniejszą nutką dekadencji, podważająca mit o starych dobrych (czytaj: spokojnych) czasach albo, przeciwnie, budząca tęsknotę i zazdrość, że kiedyś, wszystko, łącznie ze zbrodnią, było lepsze. Ów motyw czasu i nostalgii jest kluczowy dla nurtu, bo sam termin retro tyleż wygodny, co nieprecyzyjny.
A całość znajdziecie tutaj