Ken Follett jest autorem thrillerów szpiegowskich i powieści historycznych. W najnowszym numerze tygodnika "Forum" znajdziecie wywiad z tym brytyjskim pisarzem, opublikowany pierwotnie w "Suddeutsche Zeitung".
Michaela Gerganoff: Nie jest pan autorem, którego wewnętrzne rozterki znajdują upust w męce tworzenia. Tak mówi pański agent Albert Zuckerman.
Ken Follett: Al rzeczywiście kiedyś powiedział coś takiego.
M.G.: A teraz pan się śmieje.
K.F.: Bo to prawda.
M.G.: Miło, że tak szczerze pan to przyznaje.
K.F.: A czemuż by nie?
M.G.: Bo w literaturze magia płynie właśnie z wewnętrznego rozdarcia.
K.F.: Przyznaję, wiele świetnych książek jest owocem konfliktów wewnętrznych.
M.G.: Pan wolał pójść na łatwiznę.
K.F.: Tak. Bo to jeszcze wcale nie znaczy, że cała reszta książek - to bezwartościowy chłam. Ja nigdy nie dostanę Nagrody Goncourtów, o nie! Żaden ze mnie Proust - nie jestem ani nieszczęśliwy, ani neurotyczny. Nie mam takiego charakteru.
M.G.: Tylko jaki?
K.F.: Hm... Jestem życzliwie nastawionym optymistą. Zawsze uważam, że wszystko pójdzie dobrze. I tak się też dzieje.
M.G.: Jakie są trzy najważniejsze składniki w bestselerze Folletta?
K.F.: Tylko to: czytelnik musi się zlęknąć, zmartwić albo oburzyć - i wtedy go mam! On oczywiście wie, że ten Follett wszystko sobie wymyślił. Ale mimo to już go mam, on już chce się dowiedzieć, co będzie dalej. Zaprząta go myśl o losach głównej postaci, a gdy skończy czytać, będzie dzwonił do przyjaciół i opowiadał im tę sensacyjną historię. Tak sprzedajemy książki!
Cały wywiad znajdziecie w "Forum" z 17 grudnia.