Total Cheops, Jean Claude Izzo
Total Cheops
Jean Claude Izzo, słusznie uważany za jednego z ważniejszych francuskich twórców kryminalnych, jako prozaik zadebiutował późno, bo w wieku pięćdziesięciu lat. Swoje opus magnum, zwane czasem „trylogią marsylską”, ubrał w kostium gatunku nieprzypadkowo. Marsylia, jeden z największych portów europejskich, pełen starych doków i podejrzanych barów, wąskich uliczek i masy emigrantów z północnej, muzułmańskiej Afryki, jest wymarzoną sceną dla mrocznych opowieści.
Total Cheops jest pierwszą z trzech części.
Fabio Montale, syn włoskich imigrantów, jest policjantem dowodzącym jednostką zajmującą się utrzymywaniem porządku w dzielnicach zamieszkałych przez Arabów. Koledzy od dawna nie uważają go już za gliniarza. No bo jak się ma ta syzyfowa robota na przedmieściach do prawdziwej pracy? Do zabójstw, narkotyków, przemytu? Policjant nie powinien być niańką. Szczególnie niańką dzieci przybłędów.
Montale mieszka w rybackiej chatce na brzegu morza, słucha jazzu, trochę pije. To właśnie w tym domku spędził najszczęśliwsze lata młodości wraz z dwójką przyjaciół: Manu i Ugiem, którzy podobnie jak on wychowywali się na ulicy i uważali, że jedyną szansą na przyzwoite życie jest kradzież. A kiedy przestał uprawiać wraz z nimi przestępczy proceder, kiedy zdecydował się wstąpić do policji, nigdy już go nie odwiedzili.
A teraz ktoś morduje Manu. A później zjawia się Ugo, by pomścić jego śmierć, i także zostaje zastrzelony.
Na domiar złego znika Leila, zakochana w Fabiu Montale młoda arabska studentka, jedna z tych, którym się naiwnie wydaje, że można połączyć kulturę wschodu i zachodu. Francuzka tłumacząca na arabski wiersze zapomnianych poetów marsylskich.
Często w kryminale śledztwo w sprawie zbrodni jest jednocześnie, a może przede wszystkim, wiwisekcją bohatera. Czasem znakiem przemiany, najczęściej jednak wróżbą katastrofy. Szczególnie jeśli ktoś jest uzależniony od widoku statków, martwych przyjaciół i Miasta.
„Marsylia to nie jest miasto dla turystów. Nie ma tu nic do oglądania. Jej urody nie da się sfotografować. Trzeba ją przeżyć. (...) Być za albo przeciw. Gwałtownie być. (...) Dopiero wtedy to, co jest do zobaczenia, daje się zobaczyć. A wówczas, zbyt późno, człowiek budzi się nagle w środku dramatu. Antycznego dramatu, którego bohaterem jest śmierć. W Marsylii nawet żeby przegrać, trzeba umieć się bić”.
Total Cheops jest pierwszą z trzech części.
Fabio Montale, syn włoskich imigrantów, jest policjantem dowodzącym jednostką zajmującą się utrzymywaniem porządku w dzielnicach zamieszkałych przez Arabów. Koledzy od dawna nie uważają go już za gliniarza. No bo jak się ma ta syzyfowa robota na przedmieściach do prawdziwej pracy? Do zabójstw, narkotyków, przemytu? Policjant nie powinien być niańką. Szczególnie niańką dzieci przybłędów.
Montale mieszka w rybackiej chatce na brzegu morza, słucha jazzu, trochę pije. To właśnie w tym domku spędził najszczęśliwsze lata młodości wraz z dwójką przyjaciół: Manu i Ugiem, którzy podobnie jak on wychowywali się na ulicy i uważali, że jedyną szansą na przyzwoite życie jest kradzież. A kiedy przestał uprawiać wraz z nimi przestępczy proceder, kiedy zdecydował się wstąpić do policji, nigdy już go nie odwiedzili.
A teraz ktoś morduje Manu. A później zjawia się Ugo, by pomścić jego śmierć, i także zostaje zastrzelony.
Na domiar złego znika Leila, zakochana w Fabiu Montale młoda arabska studentka, jedna z tych, którym się naiwnie wydaje, że można połączyć kulturę wschodu i zachodu. Francuzka tłumacząca na arabski wiersze zapomnianych poetów marsylskich.
Często w kryminale śledztwo w sprawie zbrodni jest jednocześnie, a może przede wszystkim, wiwisekcją bohatera. Czasem znakiem przemiany, najczęściej jednak wróżbą katastrofy. Szczególnie jeśli ktoś jest uzależniony od widoku statków, martwych przyjaciół i Miasta.
„Marsylia to nie jest miasto dla turystów. Nie ma tu nic do oglądania. Jej urody nie da się sfotografować. Trzeba ją przeżyć. (...) Być za albo przeciw. Gwałtownie być. (...) Dopiero wtedy to, co jest do zobaczenia, daje się zobaczyć. A wówczas, zbyt późno, człowiek budzi się nagle w środku dramatu. Antycznego dramatu, którego bohaterem jest śmierć. W Marsylii nawet żeby przegrać, trzeba umieć się bić”.
Total Cheops
Jean Claude Izzo
Tłumaczenie: Maryna Ochab
WAB, Warszawa 2005
Tłumaczenie: Maryna Ochab
WAB, Warszawa 2005
Jean-Claude Izzo
Szurmo
Warszawa, lipiec 2006, wydanie I
tytuł oryginału: Chourmo
przekład: Maryna Ochab
powieść, format 12,5 x 19,5 cm, 256 stron, oprawa miękka ze skrzydełkami
ISBN 83-7414-202-2
Szurmo
Warszawa, lipiec 2006, wydanie I
tytuł oryginału: Chourmo
przekład: Maryna Ochab
powieść, format 12,5 x 19,5 cm, 256 stron, oprawa miękka ze skrzydełkami
ISBN 83-7414-202-2
Po prowansalsku „szurmo” to tyle, co po francusku chiourme, galernik przy wiosłach. Istniało coś takiego jak duch szurmo. Człowiek nie był już z jakiejś dzielnicy czy osiedla. Był z szurmo. Wiosłował na tej samej galerze! Żeby się wydobyć z dna. Razem z innymi.
Druga część trylogii marsylskiej, której bohaterem jest Fabio Montale – niepokorny detektyw, który rzucił właśnie pracę w policji, wielbiciel śródziemnomorskiej kuchni, amator pięknych kobiet i znawca mocnych trunków.
Na prośbę kuzynki podejmuje prywatne śledztwo w sprawie zaginięcia jej syna. Chłopak uciekł z domu, by w tajemnicy spotkać się z dziewczyną, i zniknął. Jego ukochana pochodzi z arabskiej rodziny, której członkowie odmówili udzielenia informacji zdesperowanej matce. Montale angażuje się w śledztwo i niespodziewanie odkrywa mroczne sekrety swoich bliskich…
Jean-Claude Izzo
Solea
Warszawa, styczeń 2007, wydanie I
tytuł oryginału: Solea
przekład: Maryna Ochab
powieść, format 12,5 x 19,5 cm, 212 stron, oprawa miękka (skrzydełka)
ISBN 978-83-7414-254-0
Ostatnia część „trylogii marsylskiej”, której bohaterem jest były inspektor policji, miłośnik dobrej kuchni, jazzu i pięknych kobiet– Fabio Montale. Tym razem musi pomóc swojej wieloletniej przyjaciółce Babette. Dociekliwa dziennikarka od kilku lat prowadziła prywatne śledztwo, dotyczące mafii i jej powiązań ze światem f inansjery, przez co wydała na siebie wyrok śmierci. Aby dotrzeć do swojej ofiary, zabójcy planują wykorzystanie jej znajomości z Montalem. Usiłują zmusić policjanta do współpracy, mordując bliskie mu osoby.
Druga część trylogii marsylskiej, której bohaterem jest Fabio Montale – niepokorny detektyw, który rzucił właśnie pracę w policji, wielbiciel śródziemnomorskiej kuchni, amator pięknych kobiet i znawca mocnych trunków.
Na prośbę kuzynki podejmuje prywatne śledztwo w sprawie zaginięcia jej syna. Chłopak uciekł z domu, by w tajemnicy spotkać się z dziewczyną, i zniknął. Jego ukochana pochodzi z arabskiej rodziny, której członkowie odmówili udzielenia informacji zdesperowanej matce. Montale angażuje się w śledztwo i niespodziewanie odkrywa mroczne sekrety swoich bliskich…
Jean-Claude Izzo
Solea
Warszawa, styczeń 2007, wydanie I
tytuł oryginału: Solea
przekład: Maryna Ochab
powieść, format 12,5 x 19,5 cm, 212 stron, oprawa miękka (skrzydełka)
ISBN 978-83-7414-254-0
Ostatnia część „trylogii marsylskiej”, której bohaterem jest były inspektor policji, miłośnik dobrej kuchni, jazzu i pięknych kobiet– Fabio Montale. Tym razem musi pomóc swojej wieloletniej przyjaciółce Babette. Dociekliwa dziennikarka od kilku lat prowadziła prywatne śledztwo, dotyczące mafii i jej powiązań ze światem f inansjery, przez co wydała na siebie wyrok śmierci. Aby dotrzeć do swojej ofiary, zabójcy planują wykorzystanie jej znajomości z Montalem. Usiłują zmusić policjanta do współpracy, mordując bliskie mu osoby.