Uwaga, wciąga!

Amerykański pisarz Gregg Olsen w 2007 roku przerzucił się z kryminalnej literatury faktu na thrillery. Wydano wówczas jego powieść „Wszędzie śnieg”, którą polski czytelnik mógł poznać w ubiegłym roku. „Zgliszcza” to drugi thriller autora – i druga stworzona przez niego historia seryjnego mordercy.

W powieści przeplatają się dwie perspektywy czasowe. Współcześnie przez małą miejscowość Cherrystone przechodzi tornado. Na szczęście nie ma ofiar śmiertelnych – ale podczas szacowania strat na gruzach własnego domu zostaje odnaleziona rodzina Martinów. Ojciec, matka i młodszy syn zostali zastrzeleni, starszy syn zniknął. Poszukiwania zaginionego prowadzi miejscowa policjantka Emily Kenyon. Sprawa komplikuje się, kiedy córka Emily, Jenna, okazuje się wplątana w sprawę, a w dalekim Salt Lake City ginie kolejna rodzina.
Mniej więcej dwadzieścia lat wcześniej do więzienia trafia charyzmatyczny seryjny morderca, ochrzczony przez media Przystojniakiem. Mimo tego, że udowodniono mu dwie zbrodnie (a przypisano kilka kolejnych), jest otoczony wianuszkiem kobiet, które nie wierzą w jego winę. Czytelnik szybko orientuje się, że ma on związek z późniejszymi wydarzeniami w Cherrystone. Jaki – tego nie wiadomo niemal do końca powieści. A nawet kiedy już wiadomo, trudno w to uwierzyć.

Thrillery mają to do siebie, że często operują uproszczoną psychologią postaci. Tak właśnie jest tutaj: główna bohaterka to stworzona według prostego schematu policjantka po przejściach, samotnie wychowująca dziecko, skłócona z byłym mężem. Jej córka jest z kolei przykładem typowej nastolatki, która przez swą naiwność wplątuje się w kłopoty. A seryjny morderca ma po prostu straszyć czytelnika niczym Hannibal Lecter. I choć nie ma w sobie nawet połowy tej charyzmy, co bohater stworzony przez Thomasa Harrisa, wywołuje w czytelniku dreszczyk obrzydzenia. A przy obecnej liczbie literackich, filmowych i serialowych seryjnych morderców to już pewne osiągnięcie.

Ważniejsza jednak niż bohaterowie jest w tej powieści fabuła. Ma bowiem to, czego szukamy w thrillerach: wciągającą, skomplikowaną, choć momentami przewidywalną intrygę, wojowniczego protagonistę i mrocznego antybohatera.  I jeszcze to coś, co sprawia, że przymykamy oko na fakt, że to wszystko już kiedyś było. A „to coś” – to chyba po prostu pisarski talent autora.

Chwała wydawnictwu za to, że trzyma się kolejności powstawania powieści (choć akurat w tym przypadku mogłoby pozwolić sobie na dowolność – Olsen nie tworzy serii). A ja niejednokrotnie już wspominałam, że druga książka jest dla mnie większym sprawdzianem dla autora niż debiut. „Zgliszcza” nie są thrillerem idealnym. Łatwo zauważyć, że autor wykorzystuje utarte schematy, a postaciom, które tworzy, daleko do oryginalności. Nie zmienia to jednak faktu, że Olsen ma rzadką umiejętność wciągania czytelnika od pierwszej strony i zapewniania mu wyśmienitej rozrywki. Dlatego po tej lekturze mogę z całą pewnością stwierdzić, że z przyjemnością sięgnę po kolejne książki amerykańskiego autora.

Udostępnij