Zbrodnia na boku, Dorota Dziedzic-Chojnacka

Plotkarski świat kancelarii prawniczej

Gdy o morderstwo podejrzany jest znany mecenas, a wszelkie poszlaki świadczą na jego niekorzyść, plotki mkną z prędkością światła. Zadziwiające, jak potrafią rozprzestrzeniać się negatywne informacje, niepotwierdzone dowodami ani zeznaniami świadków. Czy prawie-pani-adwokat Kasia znajdzie rozwiązanie tejże zagadki przed śledczymi z policji? A może wcześniej mecenas Zawidzka uczyni jej życie tak nieznośnym, że straci do tego zapał? O tym przekonacie się w „Zbrodni na boku” Doroty Dziedzic-Chojnackiej.

Prawnicza powieść kryminalna napisana przez prawniczkę. Ironia czy chęć odetchnięcia od zawodu? A może umiejętność spojrzenia na siebie i swoją pracę z dystansem? „Zbrodnia na boku” to ogrom kontekstu prawniczego ze zbrodnią w tle. Dokładnie tak – morderstwo nie wysuwa się tutaj na pierwszy plan, co może jednocześnie zachęcić i zniechęcić czytelnika. Zniechęcić – jeśli, biorąc książkę w dłoń, poszukuje mrocznego kryminału z dużą liczbą zagadek kryminalnych. Zachęcić – jeśli szuka przyjemnej książki z kryminalnym tłem.

Dla mnie ta prawnicza paplanina jest pozytywną stroną książki. Dzięki wiedzy, że autorka jest związana ze środowiskiem prawniczym (konkretnie: jest radcą prawnym), wszystko to, co związane w książce ze sferą prawną, nabiera wiarygodności. W skrócie można by streścić „Zbrodnię na boku” słowami: „życie prawnika w kancelarii prawniczej od kuchni”. I to jakie życie! Wiele spraw na głowie, mnóstwo niespodziewanych zgłoszeń na wokandę, rozprawy, na które trzeba się przygotować w rekordowym czasie. A do tego wszystkiego morderstwo popełnione przez znaną i cenioną osobistość: mecenasa Dudka, o którym nagle wszyscy wszystko wiedzą. To z pewnością on zabił, w dodatku na pewno miał romans... Ech, te plotki!

Książka kończy się dość enigmatycznie zabawnym podsumowaniem – w końcu wiemy, że z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciach (a i to tylko wtedy, gdy jest się fotogenicznym!). Śmiem myśleć, iż będzie kolejna część przygód dzielnej pani adwokat Katarzyny Nowackiej, ba, kontynuacja byłaby nawet zalecana! „Zbrodnię na boku” czyta się bowiem szybko, lekko i przyjemnie. Choć dla niewprawnego oka spora liczba prawniczych zwrotów może być nudna i utrudniająca lekturę, to są one tak sprawnie wkomponowane, że nie powinno to w gruncie rzeczy przeszkadzać. Duża doza humoru i żartów słownych dodaje smaczku i jest głównym powodem, dla którego warto po tę pozycję sięgnąć – do kryminału jej jednak ciut za daleko.

Udostępnij