Masz to w sobie

Chris Carter przez długie lata zajmował się kryminalistyką. Zaraz po maturze opuścił rodzinną Brazylię, aby studiować psychologię w Stanach Zjednoczonych. Po studiach pracował w Biurze Prokuratora Stanu Michigan. Natura wędrowca kazała mu jednak zmienić miejsce zamieszkania i zawód. Po latach spędzonych w Los Angeles, gdzie zarabiał jako gitarzysta, zdecydował się na powtórną zmianę. Teraz, żyjąc w Londynie i zajmując się pisarstwem, wykorzystuje swoją wiedzę i doświadczenie z dziedziny psychologii śledczej. Widać to wyraźnie w powieści „Nocny prześladowca”.

Ulubionym bohaterem Cartera jest Robert Hunter, detektyw z wydziału zabójstw, znany niektórym czytelnikom z „Krucyfiksu” oraz „Egzekutora”. Tym razem Robert Hunter wraz ze swoim współpracownikiem Carlosem Garcią musi zmierzyć się z wyjątkowo okrutnym zabójcą. Oto patolog, doktor Winston, przeprowadza sekcję zwłok młodej kobiety. Wraz z asystentem odkrywają coś niebywałego: kobieta ma w swoim wnętrzu jakiś przedmiot. Doktor Winston próbuje to coś wydostać i… nigdy się nie dowie, co to było i dlaczego akurat tam się znalazło. Wybuch zabija ich obu. Detektyw Hunter wkrótce znajduje następną ofiarę, z zaszytymi ustami i kroczem. Napis na suficie nad głową zamordowanej dziewczyny głosi: „Masz to w sobie”. Kto porywa i w okrutny sposób morduje młode kobiety? Z biegiem śledztwa okazuje się, że wszystkie ofiary są do siebie podobne: mają około trzydziestu lat, ciemne włosy i są artystkami. Jednak nawet ta wiedza nie posuwa śledztwa naprzód. Detektywi wiedzą właściwie tylko tyle, że mają do czynienia z seryjnym mordercą.

Hunter ma swoich informatorów. Jednym z nich jest D-King, diler, alfons, przestępca wyjątkowo inteligentny, a przez to jeszcze bardziej niebezpieczny. Czasem chętnie pomaga organom ścigania. Ale czy wie coś i w tej sprawie? W swoich poszukiwaniach informacji detektyw często odwiedza też bibliotekę. W bibliotece na Piątej Zachodniej spędzał tyle czasu, że śmiało mógł ją nazwać drugim domem. I właśnie to przyzwyczajenie pomoże mu w odkryciu prawdy. I pewna bibliotekarka z małego miasteczka…

W tym czasie, gdy Hunter poszukuje seryjnego mordercy kobiet, prywatna detektyw Whitney Myers zostaje zaangażowana w sprawę porwania młodej skrzypaczki, córki producenta telewizyjnego. Leonid Kudrov, człowiek zamożny i wpływowy, zrobi wszystko, by odnaleźć swoją jedynaczkę. Co stało się z Katią Kudrov? Nic nie wskazuje na to, by i ona padła ofiarą seryjnego zabójcy. Na wszelki wypadek Whitney Myers nawiązuje jednak kontakt z Hunterem – nawiasem mówiąc, w dość niekonwencjonalny sposób. Sama jest świetnym detektywem, nie potrzebuje więc pomocy, ale nigdy dość informacji.

Powieść Cartera czyta się znakomicie: wartka akcja, krótkie rozdziały, dynamiczny tekst, cały czas trzymający w napięciu. Autor porusza się w meandrach kryminalistyki z prawdziwą znajomością rzeczy. I choć temat seryjnego mordercy zdaje się mocno w literaturze zakorzeniony i opisany, w tym wypadku nie ma to żadnego znaczenia. Czytelnik z prawdziwym zainteresowaniem śledzi akcję od pierwszej do ostatniej strony. Wręcz odnosi się wrażenie, że nie ma tu ani jednego zbędnego słowa. Autor potrafi zainteresować i nieźle przerazić. I znów jak refren powraca pytanie: jak wielki wpływ na człowieka ma zła przeszłość, jakieś wielkie cierpienie, które ktoś nam zadał, może nieświadomie? Jakie spustoszenie czyni w ludzkiej psychice coś, co kiedyś się widziało, a może tylko się zdawało? Powieść Chrisa Cartera jest przerażająca, ale życie składa się przecież z niespodzianek, nie zawsze przyjemnych.

 

Udostępnij