Niepokojące, a zarazem brawurowe połączenie postapokalipsy, horroru, science fiction, westernu i fantasy. Prawdziwy kalejdoskop gatunków. Chmielarz, jakiego nie znacie!

• Świetnie skonstruowane uniwersum powieści z nieoczywistymi, wielowymiarowymi bohaterami
• Powieść po raz pierwszy ukazuje się drukiem, wcześniej była wydana jako e-book

Dwadzieścia lat po tym, jak Księstwo Kuźni Zachodu upadło pod naporem sił Korporacji, zdradzone i opuszczone w decydującej chwili przez sojuszników, jego dawne tereny wciąż pozostają ponurym pasem ziemi niczyjej. Ludzi pamiętających czasy wojny pozostało niewielu – ci, którzy jakimś cudem przetrwali rzeź, padali ofiarą grasujących w lasach ogromnych żlebodźwiedzi, rozprzestrzeniającej się nieuleczalnej zarazy, ale też zwyczajnego głodu. W końcu przesiąknięte krwią poległych ruiny państwa stały się domem głównie dla przybywających z daleka poszukiwaczy patroszących okolicę kawałek po kawałku w pogoni za żywmetalem, rzadkim i cennym kruszcem o wyjątkowych właściwościach, którego nawet wątła obietnica wystarcza, by przyprawić o pozbawiający zdrowego rozsądku obłęd wszystkich podążających za wizją szybkiego wzbogacenia.

Do takiego miejsca przybywa młody Holender Bram Huygens. Bez towarzyszy, bez karawany, bez bagaży i bez jakiegokolwiek sprzętu do wydobywania. Nie chce mówić o tym, kto i po co przysłał go do osady żyjącej z poszukiwaczy cennego kruszcu, ale nikogo to nie dziwi – tutejsi nie są zbyt otwarci. Miniona wojna, która nie wzięła się znikąd, jest pokłosiem chaosu zrodzonego po apokalipsie. Bramowi powierzono misję, od której zależy przyszłość dawnego księstwa i jego mieszkańców. Wkrótce Bram przekona się, że w Kaźni każdy ma swoje sekrety, a niektóre z nich są śmiertelnie groźne. Zwłaszcza jeśli za przeciwnika ma się lokalnego szeryfa… Tymczasem w głębi lasów budzi się nowa siła – potężna, obłąkana, żądna ludzkiego mięsa i zemsty.

 Surowy postapokaliptyczny świat Chmielarza wciąga bez reszty. Polecam!

Katarzyna Puzyńska

W sercu każdej dobrej książki są nietuzinkowi bohaterowie i wciągająca opowieść. Gatunek nie ma tu znaczenia. Dlatego „kryminalny” Wojciech Chmielarz jest tak bliski „fantastycznemu” Wojciechowi Chmielarzowi – fundamenty są takie same. Królowa Głodu to cudownie niejednoznaczni bohaterowie, to opowieść o ludzkim okrucieństwie i podłości, ale i bohaterstwie drzemiącym nawet w najczarniejszych sercach. To książka wyrastająca z intrygującego miejsca między dobrem a złem, brzydotą a pięknem, historia aż lepka od mroku, a przez to tym bardziej fascynująca. To western fantastyczny i fantastyczny western.

Marcin Zwierzchowski, dziennikarz kulturalny vel Kulturalny Człowiek

Science fiction, survival horror, westernowa opowieść z pogranicza – wszystko to w jednej powieści. Wojciech Chmielarz ze znawstwem łączy gatunki, tworząc fascynujący, groźny świat.

Jerzy Rzymowski, redaktor naczelny „Nowej Fantastyki”

 

Wojciech Chmielarz (ur. 1984) – autor kryminałów, dziennikarz, laureat Nagrody Wielkiego Kalibru (2015) i Wielkiego Kalibru Czytelników (2019), dziewięciokrotnie nominowany do tej nagrody. Autor cyklu powieści o komisarzu Jakubie Mortce: „Podpalacz” (2012), „Farma lalek” (2013), „Przejęcie” (2014), „Osiedle marzeń” (2016), „Cienie” (2018) i cyklu gliwickiego: „Wampir” (2015), „Zombie” (2017) i „Wilkołak” (2021) oraz thrillera psychologicznego „Żmijowisko” (2018), za który otrzymał nagrodę Złotego Pocisku i Grand Prix Warszawskiego Festiwalu Kryminalnego. Powieść została zekranizowana dla Canal+. Po niej ukazały się kolejne thrillery – „Rana” (2019) i „Wyrwa” (2020) oraz powieści sensacyjnych „Prosta sprawa” (2020) i „Dług honorowy” (2021). Mieszka z rodziną w Warszawie.

Udostępnij