Piekło w Raju

Zajmuje wielki półwysep między Zatoką Meksykańską, Oceanem Atlantyckim i Cieśniną Florydzką, rzut beretem od Karaibów i Bahamów. Piękne plaże z cudownie białym piaskiem przyciągają rzesze turystów i zastępy zamożnych emerytów, którzy chcą w tym wspaniałym otoczeniu radośnie spędzić najmniej radosną część życia. Prawdziwy raj? Ulubiony bohater Davida Baldacciego, John Puller junior, chwilami zastanawia się, czy jest na Florydzie, czy w Afganistanie.

Wojskowy śledczy starszy chorąży John Puller zostaje pilnie wezwany do przebywającego w domu opieki ojca, Johna Pullera seniora. Generał coraz bardziej pogrąża się w świecie starczego otępienia, ale zdarzają się chwile, gdy można z nim porozmawiać. W jednej z nich wzywa do siebie syna, by ten wypełnił misję (tym razem rodzinną) i odwiedził pilnie starą ciotkę mieszkającą w Paradise. John junior niezwłocznie udaje się w podróż. Ma wyrzuty sumienia, bo dawno nie odwiedzał starszej pani – tymczasem bezdzietna siostra ojca zastępowała mu w dzieciństwie matkę, wychowując go wraz z bratem, kiedy ojciec generał uczestniczył w licznych misjach na Bliskim Wschodzie. Kilka dni temu wysłała list (starsi ludzie rzadko przecież pisują e-maile), który mocno zaniepokoił generała, i raczej nie ma tu nic do rzeczy jego chory umysł. 

Po przybyciu na miejsce Puller dowiaduje się, że dotarł za późno – ciotka nie żyje. On sam zostaje niezbyt dobrze potraktowany przez miejscową policję. Niełatwo w świecie bogaczy znaleźć tani hotel, toteż John ląduje w podejrzanej okolicy, gdzie noclegi są niedrogie, owszem, za to okolica bardzo niebezpieczna. To wtedy po raz pierwszy bohater zastanawia się czy jest w jednym z najpiękniejszych miejsc na ziemi czy na polu walki – i jeszcze nieraz wróci do tej myśli. Podczas gdy Puller zaczyna prowadzić prywatne śledztwo, by dowiedzieć się czy ciotka zmarła z przyczyn naturalnych, czy też ktoś pomógł jej odejść z tego świata, Mecho – robotnik zbiegły z platformy wiertniczej, który wpław dotarł szczęśliwie do Paradise – zatrudnia się jako ogrodnik w posiadłości miejscowego multimilionera i wynajmuje pokój w tym samym nędznym hotelu, w którym zamieszkał Puller. Ich drogi krzyżują się w trudnej sytuacji.

We współczesnym świecie wszystko jest towarem i – niestety – prawie wszystko można kupić, bo… kto bogatemu zabroni. Baldacci pokazuje w swojej powieści świat wyjątkowo brudnych interesów, które często załatwia się z bronią w ręku; świat, w którym nie ma miejsca na negocjacje, a jeśli ktoś ma inne zdanie, może skończyć z kulą w głowie. Z jednej strony fale oceanu, z drugiej fala przemocy. Ale co wspólnego z tym wszystkim mogła mieć miła starsza pani i dwoje innych staruszków, których ciała ocean wyrzucił na plażę? Czy śmierć sąsiada ciotki była przypadkowa? Dlaczego w podejrzanych miejscach pojawia się opiekunka osób starszych Jane Ryan i czemu niepełnosprawna ciotka, zamiast korzystać z taksówek, jeździła dokądś własnym autem, przy czym zawsze było to nie więcej niż osiem kilometrów?

Zanim wojskowy śledczy John Puller junior w towarzystwie koleżanki (nawiasem mówiąc: w randze generała) znajdzie odpowiedź na wszystkie pytania i odkryje przerażającą prawdę, zanim dowiemy się, kim w rzeczywistości jest Mecho i jaką rolę odgrywa w całej intrydze nieuczciwy adwokat, niejaki pan Mason, czeka nas kawał emocjonującej lektury. Bohaterowie muszą działać szybko, zdecydowanie, czasem brawurowo podejmując decyzje, mają bowiem do czynienia z wyjątkowo bezwzględnym przeciwnikiem. W dodatku John Puller nie jest pewien, kto tak naprawdę jest godny zaufania. A „Towar” nie jest książką, po przeczytaniu której można spokojnie zasnąć.

Udostępnij