Miłość, porwanie i inne problemy

„Zaginiona” Lisy Gardner nie jest nowością na naszym rynku wydawniczym – pierwsze polskie wydanie tej powieści ukazało się już piętnaście lat temu. Niemniej dopiero odświeżona seria wydawnictwa Albatros skłoniła mnie do sięgnięcia po tę powieść – tym bardziej że to rzecz nie ze znanego mi doskonale cyklu o D.D. Warren, lecz piąta książka, której głównymi bohaterami są Pierce Quincy i Rainie Conner (nazwisko Quincy nie bez przyczyny brzmi znajomo – o tym za chwilę). Nie znam poprzednich powieści o tej dwójce, ale już wiem, że to się niebawem zmieni, bo pierwsze spotkanie z nimi wypadło nad wyraz zachęcająco.

Środek lasu, ulewny deszcz i porzucony samochód z włączonym silnikiem – to nie może być dobry znak. I nie jest: właścicielką auta okazuje się Rainie Conner, była policjantka, żona eksprofilera FBI Pierce’a Quincy’ego. Quincy i Rainie przeżywają właśnie kryzys małżeński, kilka miesięcy wcześniej jako konsultanci badali wyjątkowo okrutną zbrodnię, a jakby tego było mało, kobieta od dawna walczy z nałogiem. Tylko czy coś z tego ma jakikolwiek związek z jej zniknięciem? A może po prostu Rainie stała się przypadkową ofiarą porywacza? Wskazuje na to fakt, że do lokalnej prasy zgłasza się mężczyzna, który twierdzi, że jeśli nie osiągnie swoich celów – „sławy, bogactwa i dobrze upieczonej szarlotki” – uprowadzona przez niego kobieta zginie. Dla lokalnej policji, Quincy’ego i jego córki, agentki FBI Kimberly Quincy (którą możecie kojarzyć z cyklu o D.D. Warren), zaczyna się zatem wyścig z czasem.

Wydarzenia pokazywane z perspektywy różnych bohaterów i krótkie rozdziały oznaczone konkretnymi godzinami (9.22, 10.58 i tak dalej) doskonale budują napięcie, pokazując, że w tej historii – jak zawsze w przypadku porwań – liczy się każda sekunda. Właśnie dlatego „Zaginiona” wciąga od pierwszych stron. Niesie przy tym cały wachlarz emocji: od napięcia po… rozbawienie, wywoływane przez drobny żart czy swoistą scenkę rodzajową, pozwalające złapać oddech od poczucia zagrożenia. Ciekawość czytelnika podsyca też nieustanne nawiązywanie do sprawy, którą kilka miesięcy wcześniej badali Quincy i Rainie – przy czym autorka długo nie ujawnia szczegółów, zdradza tylko fragmenty, które każą nam się domyślać, co popchnęło bohaterkę na skraj przepaści.

Ale porwanie to tylko część tej historii. Kryje się w niej coś więcej: opowieść o miłości. Jakkolwiek banalnie by to nie zabrzmiało, Quincy zrobi wszystko, by odzyskać Rainie, miłość swojego życia, a ona sama postawiona w ekstremalnej sytuacji uświadamia sobie, co jest dla niej w życiu najważniejsze. Tyle że 

miłość nie wystarczy, by uleczyć rany. Miłość nie daje gwarancji, że człowiek nie będzie samotny.

I choć motyw miłości w kryminałach często sprawia wrażenie dorzuconego na siłę albo przeciwnie, ważniejszego od kryminalnej intrygi, nierzadko także drażni kiczowatością – nie w tym przypadku. To właśnie uczucia dodają powieściowym bohaterom głębi, pozwalają ich lepiej poznać i po prostu im wierzyć. Przy czym trzeba podkreślić, że autorka nie poświęca zbyt wiele miejsca opisom postaci i ich uczuć – pokazuje je w działaniu, pozwalając, by przemawiały za nie ich czyny. 

I chociaż „Zaginiona” to bez wątpienia powieść o emocjach i budząca emocje, a te zwykle kojarzymy z brakiem logiki, w tej historii wszystko jest rzeczowo poukładane. Bo emocje emocjami – ale Lisa Gardner nie zapomina o realiach. Świetnie pokazuje świat policyjnych procedur, w tym przypadku dotyczących porwania. Tak, policjanci prowadzący powieściowe śledztwo łamią przyjęte zasady, pozwalając na to, by brała w nim udział rodzina porwanej – ale ma to uzasadnienie fabularne. Do tego pozwala zderzyć emocje rodziny ofiary z brakiem emocji policjantów, a także ich ograniczeniami finansowymi. 

Krótko mówiąc: wszystko w „Zaginionej” trafiło w mój czytelniczy gust. Od postaci (nie tylko pierwszoplanowych – jest tu też siedmiolatek, który zaskakuje i przeraża), przez proporcje między kryminalną zagadką a życiem osobistym bohaterów, po umiejętnie podtrzymywane napięcie. To po prostu dobra książka.

Udostępnij