Trójkąt (nie)równoboczny

Mark to fotograf, niegdyś ceniony, aktualnie bardziej bierny niż czynny, czego powodem jest impas, w jakim mężczyzna znalazł się po śmierci żony. Sytuacja zmienia się diametralnie, kiedy do jego drzwi puka Evie, młoda i atrakcyjna kobieta z ofertą ciekawego projektu. Mężczyzna, zauroczony potencjalną klientką, zgadza się podjąć współpracę. Sprawy zawodowe dość szybko zmieniają charakter na prywatny – między parą pojawia się uczucie. Zamieszkują razem, rodzi im się córka. Mark co pewien czas wyjeżdża zawodowo, a wówczas Evie może liczyć na towarzystwo jego siostry, Cleo. Kobieta zauważa coraz częściej na ciele partnerki Marka różnego rodzaju obrażenia, od delikatnych zadrapań po poparzenia, a nawet złamania. Ta jednak zawsze ma wytłumaczenie, utrzymując, że jest po prostu niezdarna. Cleo wierzy bezgranicznie w swojego brata, więc te uszczerbki na zdrowiu faktycznie przyjmuje jako wyraz nieporadności. Jednak pewnej nocy do mieszkania pary wezwana zostaje policja. Na miejsce przyjeżdża sierżant Stephanie King. Znajduje w sypialni dwa zakrwawione ciała. 

Czy można było zapobiec tragedii? I czy faktycznie ta sprawa to schematyczny przykład przemocy domowej, rodem z policyjnych poradników, z kobietą ofiarą i mężczyzną dręczycielem?  

Rachel Abbott to nazwisko znane w kręgu literatury kryminalnej. Spod pióra tej angielskiej pisarki wyszła seria o stróżu prawa, Tomie Douglasie, która co prawda nie po kolei, ale systematycznie ukazuje się w Polsce. „Zmuszona, by zabić” stanowi zapowiedź kolejnego cyklu o policjantce, Stephanie King (skojarzenia z pewnym znanym autorem grozy narzucają się automatycznie). 

Historia opisana w powieści kręci się wokół niewielkiej liczby bohaterów. I choć to seria o sierżant  King, tak naprawdę punkt centralny stanowi tutaj trójkąt Evie, Mark i Cleo. Choć pewne podejrzenia – jak się potem okazało, słuszne – dość szybko pojawiły się w mojej głowie, to ostateczne rozwiązanie intrygi, wynikające z motywów działania bohaterów, do końca stanowiło dla mnie tajemnicę. To zaś, co tajemnicą nie było, bo wręcz iskrzyło ze stron książki, to fakt, że między tą trójką zachodziły interakcje będące wyrazem nagromadzonych przez lata zależności, niedomówień i zażaleń. Dziwne więzi, wymykające się normom, łączyły zarówno parę – Evie i Marka, rodzeństwo – Cleo i Marka, jak i szwagierki – Evie i Cleo. Abbott dała wyraz prawdzie, że napotkani na życiowej drodze ludzie zawsze będą na nas oddziaływać, z kolei nie zawsze powstanie z tego coś dobrego. Momentami miałam wrażenie, że przedstawione trio bohaterów jest niczym trójkąt bermudzki, niszczący niemal wszystko w swoim obrębie. 

„Zmuszona, by zabić” stanowi trzecią odsłonę mojej literackiej przygody z tą pisarką. Celowo wróciłam do recenzji poprzednich dwóch książek, aby przekonać się, że wrażenia z lektury w każdym przypadku były podobne, zarówno w kwestii zalet, jak i zarzutów. To, za co mogę pochwalić Abbott, to przystępny styl, umiejętność kreowania suspensu i dozowania napięcia. Natomiast za każdym razem wadzi mi przewidywalność – nie wszystkich, ale kilku znaczących etapów fabuły.  

Jest takie powiedzenie: dwoje to para, troje to już tłum. I właśnie ono stanowi idealną puentę moich rozważań. A Was zachęcam do sprawdzenia, który z boków tego trójkąta to ofiara, a który oprawca. I co z trzecim elementem.

Udostępnij