Ciemna strona Warszawy

Bezimienny próbuje ułożyć sobie życie w Warszawie. Konkretnie w dzielnicy Włochy. Wynajmuje pokój w domu pana Henryka, starszego człowieka, który żyje skromnie i zdaje się nie mieć wielu potrzeb. Pewnego dnia po powrocie z pracy bohater zauważa na podwórzu czarne audi. Z początku się tym nie przejmuje –  sądzi, że do pana Henryka przyjechał jakiś krewny. Szybko jednak przekonuje się, jak bardzo się pomylił: tuż po przekroczeniu progu okazuje się, że „goście” to nie żadni krewni, tylko gangsterzy, którzy grożą starszemu panu, bo chcą odzyskać dług. Bezimienny staje w obronie właściciela domu, a to daje początek nowej serii kłopotów. Mężczyzna, choć wcale tego nie chce, zadziera z warszawskim półświatkiem.

To już trzecie spotkanie z Bezimiennym, bohaterem cyklu Wojciecha Chmielarza, skonstruowanego tak, że nie da się nie skojarzyć go z Lee Childem i jego serią o Jacku Reacherze. I choć nie mamy tutaj do czynienia z kryminałem czy thrillerem psychologicznym, które przychodzą nam na myśl jako pierwsze, kiedy słyszmy nazwisko twórcy Jakuba Mortki, tylko z dynamiczną powieścią akcji, nie brakuje w niej opisów trudnego życia ludzi. W „Zwykłej przyzwoitości”, oprócz sprawy pana Henryka, od której wszystko się zaczyna, mamy także na przykład obraz patologicznej rodziny.

Jak zwykle w serii o Bezimiennym dostajemy całą plejadę barwnych postaci. Są wśród nich Aldona i Michalina, pracujące w stowarzyszeniu, które niesie pomoc potrzebującym. Aldona to osoba bliska panu Henrykowi, razem z Bezimiennym dążąca do tego, by wyciągnąć staruszka z kłopotów. Jest też Dyzio. Niech nikt nie da się zwieść jego zabawnie i dziecinnie brzmiącej ksywie – to bezwzględny i brutalny gangster, który potrafi wywalczyć to, co chce, a jeśli trzeba, robi to siłą. Z Dyziem współpracują Hyzio i Zyzio, faceci, którzy również nie stronią od przemocy. To wręcz stereotypowe postaci osiłków: mają siłę, ale już niekoniecznie inteligencję.

„Zwykła przyzwoitość” to – podobnie jak poprzednie części cyklu o Bezimiennym – powieść akcji służąca przede wszystkim rozrywce, autor wplata w nią jednak tematy współczesne, takie jak wojna na Ukrainie czy kwestia migrantów. Oprócz tego mamy tu też problem związany z handlem nieruchomościami czy tzw. Chwilówkami, udzielanymi na bandycki wręcz procent.

Jest ciekawie. Trzeci tom przygód Bezimiennego z pewnością zadowoli fanów serii, ale również tych, którzy lubią powieści poruszające istotne sprawy. Wojciech Chmielarz przyzwyczaił czytelników do tego, że jego książki trzymają poziom, i tym razem też nie zawodzi. Jego najnowsze dzieło to dosłownie złodziej czasu, a wszystko za sprawą stylu autora, dzięki czemu całość czyta się lekko i przyjemnie. Nawet nie zauważyłem, kiedy zleciało kilka godzin. Polecam.

Udostępnij