Od poniedziałku do piątku z TV!
ale kino!
DWÓCH JAKE'ÓW
(The Two Jakes)
film kryminalny, USA, 1990, 138 min
| reżyseria: | Jack Nicholson |
| obsada: | Jack Nicholson, Harvey Keitel, Meg Tilly, Madeleine Stowe |
| premiera : | 18 lipca 2007 |
| najbliższe emisje: | 18 lipca, środa, godz. 20:00 21 lipca, sobota, godz. 21:45 |
Stylowa, utrzymana w szlachetnym klimacie kina noir kontynuacja znakomitego "Chinatown" Romana Polańskiego - tym razem w reżyserii Jacka Nicholsona.
W życiu Jake'a Gittesa (Jack Nicholson), pechowego prywatnego detektywa, zmieniło się bardzo wiele, odkąd rozstaliśmy się z nim w roku 1937. Teraz, w 1948, Los Angeles jest zupełnie innym miastem - nie brakuje tu łatwych okazji, optymizmu i nadziei na zbicie wielkiego majątku. Jedno nie straciło aktualności: dewiza Jake'a, że "w dziewięciu przypadkach na dziesięć, jeśli będziesz podążał tropem pieniędzy, dotrzesz do prawdy". Tak jest i tym razem. Wszystko zaczyna się od niewiernej żony milionera Jake'a Bermana (Harvey Keitel), który zleca Jake'owi Gittesowi śledzenie swojej małżonki, Kitty (Meg Tilly). Rutynowe dochodzenie okazuje się drogą do świata korupcji, namiętności, zazdrości, intryg, a wreszcie - zbrodni. Kiedy dzięki Gittesowi Kitty i jej kochanek zostają przyłapani na gorącym uczynku, sam Berman - wbrew temu, co wcześniej planował - strzela do mężczyzny, który okazuje się... jego wspólnikiem. Policja nie wierzy w zbrodnię w afekcie, co więcej - podejrzewa prywatnego detektywa o współudział. Wdowa po zabitym próbuje z kolei nakłonić Jake'a, żeby zeznawał przeciwko swojemu klientowi. Coraz bardziej piętrząca się sprawa okazuje się mieć zaskakująco dużo wspólnego ze starym śledztwem z Chinatown.
Rzadko zdarza się, aby sequel filmu, który zdobył publiczność i spodobał się krytykom powstawał dopiero po szesnastu latach od premiery oryginału. "Dwóch Jake'ów" jest w tej dziedzinie jednym z nielicznych wyjątków. Jednym z powodów tak długiego zwlekania z nakręceniem kontynuacji "Chinatown" Romana Polańskiego był przymusowy wyjazd reżysera ze Stanów Zjednoczonych w 1978 roku. Polański został wówczas oskarżony o romans z nieletnią, podanie jej środków psychotropowych i gwałt pod wpływem narkotyków. Aby uniknąć procesu opuścił kraj, w którym zresztą do dziś nie może się pojawić - Oscara za "Pianistę" odebrał w imieniu reżysera jego przyjaciel Harrisom Ford.
"Dwóch Jake'ów", którzy w zamierzeniu mieli być środkową częścią trylogii, zdecydował się wreszcie zrealizować Robert Towne, scenarzysta "Chinatown", nagrodzony za ten scenariusz Oscarem, Baftą i Złotym Globem. Tym razem Towne miał też stanąć za kamerą. Partnerem na planie JACKA NICHOLSONA został Robert Evans, producent filmu, który jednak - jak się okazało - nie umiał współpracować na planie z reżyserem. Zdjęcia zostały szybko zerwane, a sprawę dopiero cztery lata później uratował sam Jack Nicholson, który sam zajął się reżyserią. Aktor nie uniknął rzecz jasna porównań z Polańskim, jego film zdobył jednak uznanie za znakomite odtworzenie lat powojennych i klimatu starych filmów noir, świetne aktorstwo - zwłaszcza tytułowego duetu Nicholson-Keitel oraz pięknych zdjęć Vilmosa Zsigmonda, laureata Oscara za kadry do "Bliskich spotkań trzeciego stopnia" (1977).
zoneEUROPA
|
| |
|
TVP 2
(Fahrenheit 451)
17.07.2007 (Wtorek), godzina: 22:40
1967, USA
czas trwania: 108 minut
/dozwolone od lat 12/
reżyseria: Francois Truffaut
producent: Universal Picture
występują:
Anton Diffring, Julie Christie, Oskar Werner.
Wydana w 1953 r., w okresie szalejącego maccarthyzmu, powieść amerykańskiego autora Raya Bradbury'ego, doczekała się przekładów na wiele języków świata. Opublikowano ją także w Polsce pod tytułem ?451 stopni Fahrenheita?. Jest to temperatura, w której papier zaczyna się tlić i płonąć. Powieść, a za nią także film przynosi przejmującą wizję przyszłości ? świata zmechanizowanego i odartego z uczuć, w którym podstawowe reakcje jednostki są sterowane poprzez gigantyczny system audiowizualny. W każdym domu najważniejsze miejsce zajmuje więc ogromny ekran telewizora, z którego płyną wskazówki, instrukcje, polecenia ? do ścisłego stosowania przez wszystkich. Władze dążące do całkowitej uniformizacji ludzi i norm moralnych, wyeliminowania wszelkich indywidualnych różnic, uznały książki za największego wroga mącącego umysł i budzącego niezdrowe emocje. Rzecz rozgrywa się w nieokreślonej bliżej przyszłości, w nieznanym kraju, ale była i pozostaje aktualna. Wciąż istnieją na świecie reżimy, w których niezależność myśli jest tępiona jak największa zbrodnia, a jej wyraziciele i ich dzieła są prześladowani i niszczeni. Francois Truffaut swoim filmem złożył nie tylko piękny hołd literaturze, ale także wszystkim, którzy bronią wolności słowa i indywidualności jednostki, nie krył jednocześnie obaw przed nadciągającą epoką kultury obrazkowej. Nieodległa przyszłość w pewnym kraju. Książki zostały tam obwołane ?wrogiem publicznym nr 1?. Specjalnie szkolone brygady straży pożarnej zajmują się wykrywaniem nielegalnie posiadanych książek i ich paleniem. Montag, zdyscyplinowany strażak, mający prawo obsługi miotacza ognia, oczekuje właśnie na awans, na którym szczególnie zależy jego żonie, Lindzie, marzącej o nowym ekranie telewizyjnym. Wracając pewnego dnia z pracy do domu, Montag poznaje w kolejce jednoszynowej młodą nauczycielkę Clarissę, która mieszka w sąsiedztwie. Dziewczyna pyta go o jego pracę, chce wiedzieć, co takiego złego władze widzą w książkach, że każą je tak metodycznie niszczyć. Wypytuje też, czy Montag kiedykolwiek czytał jakąś książkę i czy czuje się szczęśliwy. Wytrącony z równowagi jej pytaniami, strażak zaczyna się zastanawiać nad swoim życiem i zachowaniem Lindy, która spędza całe dnie na oglądaniu telewizji i zażywaniu rozmaitych pigułek na pobudzenie lub uspokojenie. Któregoś wieczoru Linda połyka całą buteleczkę tabletek i Montag musi wzywać pogotowie, które dokonuje u niej transfuzji krwi. Następnego dnia Linda nic nie pamięta z wydarzeń minionego wieczora. Montag przynosi do domu jedną z książek uratowanych podczas akcji ? powieść ?Dawid Copperfield?. Zaczyna ją czytać. Nazajutrz ponownie spotyka w pociągu Clarissę i dowiaduje się, że nauczycielka została zwolniona bez wyraźnej przyczyny. Niebawem do domu Clarissy przybywa straż pożarna i niszczy znaleziony tam księgozbiór. Dziewczyna musi uciekać, jest poszukiwana przez władze. Aby wydostać jej akta, Montag włamuje się do gabinetu swojego szefa ? Kapitana, lecz zostaje przyłapany. W nocy Linda odkrywa, że mąż czyta książki i żąda ich usunięcia z domu. W odpowiedzi Montag zmusza ją i jej koleżanki do wysłuchania fragmentu książki, wywołując u kobiet dawno zapomniane emocje. Mając dość swojej barbarzyńskiej pracy, Montag składa rezygnację. Kapitan zmusza go jednak, żeby po raz ostatni udał się na akcję. Okazuje się, że ma ją przeprowadzić w swoim własnym domu, w wyniku złożonego przez Lindę donosu. Uzbrojony w miotacz ognia Montag wkracza do budynku.
TVP KULTURA
Matnia
(Cul - De - Sac)
19.07.2007 (Czwartek), godzina: 01:00
1966, Wielka Brytania
czas trwania: 100 minut
/dozwolone od lat 12/
scenariusz: Roman Polański,Gerard Brach
zdjecia: Gilbert Taylor
występują:
Donald Pleasence, Francoise Dorleac, Lionel Stander, Jack MacGowran, Iain Quarrier, Geoffrey Summer.
Scenariusz "Matni" napisał Roman Polański (razem z Gerardem Brachem) jeszcze w roku 1963, ale nie udało mu się zainteresować nim producentów francuskich. Dopiero po realizacji noweli w "Najpiękniejszych oszustwach świata", a zwłaszcza po sukcesie, jaki odniósł jego pierwszy film angielski "Wstręt", Polański powrócił do dawnego projektu. Nakręcił film, który większość angielskiej i francuskiej prasy filmowej oceniła bardzo wysoko. Podkreślano oryginalność wizji autora, w której odnaleźć można niektóre motywy przewodnie wcześniejszych utworów Polańskiego, szczególnie zaś "Dwóch ludzi z szafą" i "Ssaków". Pisano też o związkach "Matni" z teatrem absurdu, z Ionesco, Beckettem, a także z Pinterem. Nie bez powodu pierwotny tytuł filmu brzmiał "Czekając na Katelbacha". Wychwalano perfekcyjną reżyserię i znakomite prowadzenie aktorów. Byli też, oczywiście, i krytycy, którzy zarzucali Polańskiemu efekciarstwo i afektację. Ale skrajne opinie towarzyszyły reżyserowi od początku jego kariery i stan ten nie zmienił się do dzisiaj. Akcja "Matni" toczy się w starym zamku położonym na małej, odludnej wysepce. Jego mieszkańcy to niezbyt dobrana para małżeńska: George, mężczyzna w średnim wieku i jego piękna żona Teresa. George sprzedał fabrykę i poświęcił się malowaniu, Teresa z nudów hoduje na zamku kury. Jedynymi gośćmi na wyspie bywają sąsiedzi z pobliskiej miejscowości. z ich synem Christopherem Teresa zdradza męża. Pewnego dnia na wyspie pojawia się dwóch gangsterów wracających z nieudanego skoku. Obaj są ranni, popsuł im się samochód. Chcą zaczekać na zamku na przyjazd swego szefa, Katelbacha. Jeden z nich, Albert, umiera wkrótce od ran. Richard terroryzuje George‘a i Teresę, w nocy każe im kopać grób dla zmarłego wspólnika. Rankiem zamiast spodziewanego Katelbacha na wyspę przyjeżdżają z wizytą znajomi pana domu. Obecność gangstera i coraz bardziej napięta atmosfera nie sprzyja podejmowaniu gości. George pozbywa się ich więc czym prędzej w niezbyt grzecznej formie. Nadchodzi wreszcie długo oczekiwana odpowiedź od Katelbacha. Wieści nie są jednak pomyślne dla Richarda: boss nie zamierza po niego przyjechać, gangster musi radzić sobie sam. Chociaż w "Matni" występują przestępcy, nie ma ona nic wspólnego z filmem kryminalnym. Główny temat dzieła jest typowy dla Polańskiego i przejawia się w wielu jego obrazach, aż po najświeższe tytuły: jest to temat pana i niewolnika. Gangster zdobywa władzę nad właścicielem zamku, ale sam jest jednocześnie ofiarą, więźniem czekającym na pomoc swego szefa Katelbacha. Lionel Stander, amerykański aktor filmowy i teatralny, wyposażył swego bandytę w cechy prostego, brutalnego chłopa. Donald Pleasence jako George, poniżony i bezsilny wobec Richarda, jest żałosny i jednocześnie patetyczny. Piękna i cynicznie obojętna Francoise Dorleac, zmarła tragicznie w wypadku samochodowym zaledwie w rok po premierze "Matni", stanowi doskonałe ucieleśnienie kobiety mącicielki spokoju, igrającej z męską ambicją i poczuciem godności. Film nagrodzony Złotym Niedźwiedziem na MFF w Berlinie Zachodnim w 1966 r.
Miasto prywatne
20.07.2007 (Piątek), godzina: 23:45
1994
czas trwania: 73 minut
/tylko dla dorosłych/
reżyseria: Jacek Skalski
scenariusz: Jacek Skalski
zdjecia: Andrzej Adamczak
występują:
Bogusław Linda, Dariusz Gnatowski, Maciej Kozłowski, Maria Gładkowska, Mirosław Baka, Mirosław Zbrojewicz.
Jacek Skalski, autor kilku scenariuszy filmów krótko- i długometrażowych, jako reżyser zadebiutował w roku 1989 filmem "Chce mi się wyć". Cztery lata później zrealizował "Miasto prywatne", którego temat inspirowany był działalnością w naszym kraju coraz liczniejszych i lepiej zorganizowanych grup przestępczych. Skalski przedstawił swoistą "monografię" jednego z takich gangów, począwszy od podwórkowej paczki chuliganów do ukształtowanej na wzór mafijny, niezwykle groźnej grupy bandytów. Niewielkie, podwarszawskie miasto. Na jednym z wielu szpetnych podwórek rządzi paczka małolatów - Ali, Pawik i "blond bogini" Małgośka, obiekt erotycznej fascynacji obu "wodzów". Razem spędzają wieczory, piją najtańsze wino, snują plany na przyszłość. Kilka lat później ta sama ferajna to już typowy młodzieżowy gang. Ali i Pawik skupiają wokół siebie grupę rówieśników, którzy nie potrafili zrealizować swoich marzeń i znaleźć swego miejsca w społeczeństwie, a teraz chcą jedynie wieść wygodną i łatwą egzystencję. Brutalne napady, kradzieże to ich pomysł na życie. Mija kolejnych parę lat i gang nastolatków przeobraża się w lokalną mafię. Ali, Pawik, Barnaba, Dziurga i Kaczor nie cofają się przed okrucieństwem i morderstwami, organizują poważne napady, obracają dużymi pieniędzmi. "To miasto jest nasze" - mówią i nie jest to stwierdzenie bez pokrycia. Instrumentami ich władzy są przemoc i gwałt. Na gangsterów przychodzi jednak chwila próby. Nowy układ władzy po wyborach 1989 roku zmienia polską rzeczywistość. Mafia Alego i Pawika wchodzi w nieformalne układy z politykami. Wdaje się też w konflikt z mafią rosyjską. Gra zaczyna iść o naprawdę wielką stawkę. Wokół obu przywódców coraz częściej ścielą się trupy. Z czasem powiązania z Alim i Pawikiem przestają być dla polityków wygodne. Narasta potrzeba pozbycia się niewygodnego sojusznika. W gangu dochodzi do pierwszych poważnych nieporozumień. W miejsce przyjaźni pojawia się podejrzliwość, solidarność zastępuje nieufność, miłość kończy się gorzkim zawodem. W pewnym momencie dla Alego i Pawika miasto staje się zbyt małe. Któryś z nich będzie musiał zginąć.
TVN SIEDEM
Cedry pod śniegiem
Snow Falling on Cedars
Dramat obyczajowy / sadowy, (USA, 1999)
czas 150 min.
Wtorek, 17.07. , godz.23.25
Reżyseria: Scott Hicks
Scenariusz: Scott Hicks
Na podstawie książki: David Guterson
Obsada: Ethan Hawke - Ishmael Chambers
James Cromwell - Sędzia Fielding
Richard Jenkins - Szeryf Art Moran
James Rebhorn - Alvin Hooks
Sam Shepard - Arthur Chambers
Amerykanie i Japończycy, mieszkańcy małej wysepki San Piedro leżącej na Pacyfiku, żyli obok siebie w zgodzie. Jednak atak na Pearl Harbor podzielił ich na wrogie obozy. Japończycy zostali internowani. Wśród nich ukochana Ishmaela, Hatsue. Wydarzenia te powracają po dziewięciu latach w pamięci mężczyzny, gdy jako reporter relacjonuje proces męża Hatsue, oskarżonego o morderstwo.
TVN
Polowanie na Czerwony Październik
The Hunt for Red October
Thriller szpiegiowski, (USA, 1990)
czas 155 min., dozw. od 15 lat
20.07. , Piątek 20:00
Reżyseria: John McTiernan
Scenariusz: Larry Ferguson, Donald Stewart
Na podstawie książki: Tom Clancy
Zdjęcia: Jan De Bont
Obsada: Sean Connery - Kapitan Marko Ramius
Alec Baldwin - Jack Ryan
Scott Glenn - Komandor Bart Mancuso
Sam Neill - Komandor Vasili Borodin
James Earl Jones - Admirał James Greer
Pełna napięcia i grozy opowieść o kapitanie i załodze najnowocześniejszej, radzieckiej atomowej łodzi podwodnej, odbywającej niezwykłą misję. Dlaczego Czerwony Październik ruszył właśnie w kierunku wybrzeży USA? Amerykańscy stratedzy są przekonani, że kapitan Ramius zamierza zaatakować Amerykę. Tylko samotny analityk CIA jest innego zdania...